Stap voor stap

Vrijdagavond

Daar zit ik dan:

Laptop.
Kop Gouden Tijger thee.
Poes Horvath tussen de handen en het toetsenbord (altijd handig).

Deze week heb ik twee verhalen geschreven.

Eentje over St. Maarten.
Ik werd helemaal gek van dat Amerikaanse Halloween gedoe
Sint Maarten is veel gaver.
Die heeft een kind terug uit de dood gehaald, wist je dat?.
Maar helaas, dit verhaal was niet goed genoeg.

Toen een artikel over het testen van MDMA op oorlogsveteranen met PTSS.
Vond ik een tof concept.
Lekker knuffelen met je therapeut.
Halve avond zitten tikken.
Ook hier: niet goed genoeg.

Ik denken…..
Is misschien de tijd van het jaar?
Misschien omdat zoon Moos al de hele week ziek is?
Of misschien: een…

WRITER’S BLOCK

Ik heb alleen geen enkel idee hoe dat werkt want ik ben geen schrijver.
Althans, zo noem ik mijzelf niet.

Als ik nu denk dat het een writer’s block is dan wordt het er ook eentje.
Dat snap ik wel.
Een self fulfilling prophecy.

Daar trap ik mooi niet in.
Je moet van goeden huize komen om mij in de maling te nemen.
En ik kom niet van goeden huize.

Enfin.

Linksom of rechtsom.
Schrijver of geen schrijver.
Valse bescheidenheid of nonchalance.

Het lukt even niet.

Oplossingsgericht coachen leerde mij te kijken naar wat er wel is.
Wat is er wel?

Wel, ik heb het afgelopen half jaar mooie verhalen geschreven en naar buiten gebracht.
Daar krijg ik hele warme reacties op.

Toen dacht ik: als ik dan toch geen writer’s block heb.

Laat ik dan deze verhalen:
1. Naar buiten deze mailgroep gaan exporteren.
2. De mooiste bundelen.
3. Daar -misschien wel- een mooi boekje van laten drukken.

En daar wil ik jou voor inschakelen trouwe lezer.

Ja, nou mag jij ook wat doen.
Werd ook wel eens tijd.
Ik maar zwoegen hier.

Fijn weekend en ik hoor je graag.

Maarten Onderdelinden